GÖKYÜZÜNDE SEVGİYİ UÇURSAK Korkunun ecele faydası yokken Bu korku azameti niye/kime? Kaybetmenin acizliği üstümde belkide Adına sevgi koyduğum. Yok yok! Ben inanmışken aşk denen içimdeki bu duyguya Adına aşk koyduysam Sende inan. Gecelerim hep uzun olduysa Gündüzlere zil çaldırdıysam Adı aşk olmalı. Şimdi yanlızlığımdan beni alıp sevgi deryasına bir uçurtma uçursan gözlerinde Kuyruğuna beni taksan Götürsen o sıcacık yüreğine. Sarsa tüm sarmaşık güllerin Koku saçıp Solgun bahçemde Tek tek açsa. Tüm renkleri toplasan Gönlümün pınar kenarlarında Süslenen kuğulardan. Gelinlik misali her yanı beyaza donatsan. Yanaklarıma Pembe öpücükler kondursan benek benek Ve... Seni düşünmekten, Aşkından ağaran saç tellerime Binlerce kelebek uçursan. Yalan korkularımı söküp atıp içimden Hep hikaye, roman sandığım sevgine Yüreğimde köklü çınar gibi taşıdığım sevgime Gerçekleri/doğruları okusan. Demir alsa yüreğin sevgi denizimde. Çekilse bulutlar gözlerimde Geceme ay olsan, Günüme güneş açsan. Gün batımını seyretsek şafak vaktinde Yıldız yıldız. Kanım çoşsa dalga dalga Tayfunlar zevk savursa kıyılarımıza. Boncuk boncuk bana baksa o gözlerin. Ah! Bir yere konsa...! ''İnançsızlığımın kanatları '' Şimdi taşıyorken gururumu. Gökyüzünde... Hep güveni/sevgiyi uçursak. Bana olan sevgin kelebek ömrü kadar kısa, Göz alıcı değil... Koza kadar kalıcı olsa. ADALET PELİT